Masalların hiçbiri yarım ve kırık kalmamıştır.
Özellikle mutsuz sonla bitmemiştir. Ama
bize öğretilen her şey birer mutlu
masallardan ibarettir. Kendimizi
hapsettiğimiz aldatıcı hayata, başka bir
pencereden bakmayı öğrenemedik,
öğretilmedik… Bugüne kadar masum bir
şekilde hep masalların arkasına sığınarak
yaşadık. Gerçekleri görmezden geldik. Mum
ışığında sizleri dinleyen o pırıl pırıl gözlere
masal anlatmak nedir bilir misiniz? Nasıl
olurda bu masumiyetin sonunu mutsuz
biten bir masalla bozabilirdi ki…
Annem “bırakın da çocuklar masallarda mutlu
yaşasın” derken her şeye rağmen her şeyin
masallar kadar masum olmadığını
söyleyemedim, düşe kalka büyümek
zorundasınız diye söyleyemedim, bir gün
kırılıp incinebilirsiniz diye hiç
söyleyemedim. Tıpkı bana bunların
söylenmediği gibi…
Fadimana Kaşıkçı
Masallardaki Hülyalar
